Wat voorafging

Dit ben ik met Elisabeth Andriesse. Niet de hoofdpersoon van mijn boek 'Verloren', maar haar naamgenote en een van mijn medesprekers op de opening van de expo, waarin Liesjes' oom Hugo Andriesse en zijn vrouw Elisabeth Spanjaard centraal staan. De tentoonstelling 'The Fate of the Andriesse Collection', met inbreng van mijn boek, is het resultaat van een zoekactie naar roofkunst de Tweede Wereldoorlog. Te zien de hele maand februari in de Kazerne Dossin en ook online hier

KERST IN EEN THEEKETELTJE

Hoe vier je kerst in deze donkere dagen? Kan je nog wel feesten als er elders in de wereld zoveel ellende is? Ik keerde me af van overdaad, ging op zoek naar licht en warmte en vond die in een theeketeltje. Klik op de foto voor mijn bijdrage in De Standaard.

TERUGGEVONDEN

Wat een wonderlijke wegen kunnen boeken inslaan! Het begon met een telefoontje, enkele maanden geleden: of ik meer kon vertellen over twee opmerkelijke nevenfiguren in mijn ‘Verloren’, Hugo Andriesse en Elisabeth Spanjaard? Het mondde uit in een ontroerende kennismaking tussen...
Lees meer

BRIEF AAN EEN VADER

Laureaat van de Arkprijs voor het Vrije Woord 2024 werd Aleksandr Skorobogatov, bekroond voor zijn standvastig verzet tegen dictatuur en onderdrukking in boeken en media. Bij de uitreiking van de onderscheiding in het Herman Teirlinckhuis horen steevast toespraken. Ik schreef en las een wat persoonlijker brief die u hier kan lezen.

MIJN JAREN

In haar Klara-programma De Jaren gaat Heleen Debruyne op zoek naar wat het wereldbeeld van haar gasten heeft gevormd. Ik praatte met haar over wetboeken, vrouwelijke schrijfsters en reizen. Herbeluisteren kan u hier

NAAR LIESJES GEBOORTESTAD

In 1944 werd Vlissingen bevrijd. De geboortestad van Liesje Andriesse, de hoofdfiguur van mijn boek "Verloren" herdenkt dat uitgebreid. Als eerste in een reeks activiteiten mocht ik op uitnodiging van de Stichting Oorlogsjaren Vlissingen haar verhaal vertellen. Experten kaderden een en ander historisch, violiste Marieke Brokamp speelde er prachtige muziek bij. U ziet mij hier, samen met haar en Jonathan Van Caspel, die deze onvergetelijke middag in goede banen leidde.

NOOIT TE OUD VOOR DE LIEFDE

Of ik iets wilde schrijven voor de reeks Vijgen na Pasen, vroeg De Standaard. Jazeker, en ik schreef over liefde en verlies, over verdriet en hoop. Over het leven, quoi. En dat het nooit te laat is, zelfs niet na Pasen. Klik op de foto een lees.

DE ZIN VAN MIJN LEVEN

In haar podcast De Zin van Mijn Leven nodigt Anneleen Van Offel  collega-schrijvers uit voor een gesprek daarover. Ik ging voor het motto van Papavers, het boek dat ik schreef na de dood van mijn stiefzoon: Wat is schrijven anders dan bewaren? Het is me gezelschap blijven houden, zowel in het leven als bij het schrijven. Luister mee, met de steun van Curieus, op uw favoriete podcastkanaal. Hier kan het alvast.
1 2 3 13