En meer

Wat doe ik nog meer dan boeken schrijven?
Veel, want het kan behoorlijk druk zijn aan mijn schrijftafel.
Maar ik hou wel van die drukte, zeker als het fijne opdrachten zijn.

/03 sep 2023

OUDER WORDEN, MAG DAT?

Inès Van den Kieboom is 93. Een kwarteeuw geleden portretteerde ze mij als schrijfster, nu schreef ik over haar in De Standaard Weekblad. "Waardig onder een plastic deksel is mijn pleidooi niet voor voluit en volwaardig leven, niet voortijdig afgeschreven worden. U leest het met een klik op de foto.
/09 jun 2023

VROEDVROUW VAN VERHALEN

Niet enkel zelf schrijven, ook vroedvrouw zijn voor anderen kan fijn zijn. Aan vijftien families van vier generaties vroege ErfgoedLab Antwerpen om hun oorlogsherinneringen op papier te zetten. Als auteur mocht ik deze niet-professionele schrijvers begeleiden. En nu is het resultaat daar: "Angst en Liefde", een mooie stadskroniek.
/05 nov 2022

TOT SLOT…

Mijn laatste weekcolumn voor De Standaard. Over de Vlaamse canon en identiteiten. Omdat in elk van ons veel mensen wonen. En het belangrijk is dat die niet tot één enkele woorden herleid. Klik op de foto en lees.
/03 nov 2022

Nieuwe weekcolumn voor De Standaard, Avond. Voor de een de pret, voor de ander een bed. Over wachttijden in de rij. En dat die niet enkel verschillen in lengte. Klik op de foto en lees.
/02 nov 2022

Tweede weekcolumn voor De Standaard, Avondeditie. Over de Boekenbeurs. Dat ik haar mis en hoop dat ze terugkomt. Op tijd voor mijn nieuw boek. Klik op de foto en lees.
/01 nov 2022

Mijn eerste column voor de avondeditie van De Standaard. In de sfeer van novemberdagen. Over rouwrituelen, Ontroerend Goed, hoop en wanhoop, oorlog en wapenstilstand. Klik op de foto en lees.
/17 mei 2019

VOOR EEN METEKIND

Een kwarteeuw geleden hield ik haar voor het eerst in mijn armen. Deze maand werd mijn metekind 25, en net als toen was ik er niet bij. Maar woorden maken veel goed, daarom deze wens die u hier kan meelezen.  
/13 dec 2018

TERUGBLIK VAN EEN JURYLID

Vier jaar zetelde ik in de jury van het Fonds Pascal Decroos voor bijzondere journalistiek. Toen ik afzwaaide trad ik, zoals gebruikelijk, uit de anonimiteit als jurylid. En blikte meteen kritisch maar tevreden terug op mijn ervaring. Lees mijn bijdrage in de Nieuwsbrief van het Fonds.
/15 mei 2018

DE MENING 2, MET OPEN VIZIER

Over universiteiten als vrijplaats, over onderzoek en wild getoeter. Over wie wat mag zeggen, waar en wanneer. En ja, lees dit gerust als een pleidooi. (Op de foto Caroline Pauwels, rector van de VUB)
1 2 3 4

facebook2