WEELDERIG GEKRUIST

Mijn dierbare vriendin Jelica Novaković, die in Belgrado de afdeling Neerlandistiek aanvoert, is in het land en dat moest worden gevierd. Zij bracht rozerode rozen mee, waar ik de laatste hortensia’s uit de tuin aan toevoegde. Net zo kruisen wij al nu jaren onze talen en onze levens, met alles wat daar aan vreugde en verdriet bij hoort. Sinds die eindeloze nacht in volle Balkanoorlog, waarin deze vriendschap openbloeide. Gelukkig kwam daar, toen de wapens zwegen, geen einde aan. Integendeel, ze blijft maar bloeien. Tot een heerlijk bonte ruiker.