MOEDERDAG

Voor mij is dit altijd een wat moeilijke dag. Omdat ik zelf geen kinderen heb, en ook omdat ik mijn moeder mis. Maar vandaag viel in mijn mailbox een moederbericht, waardoor hij toch heel bijzonder werd.

“Geachte mevrouw, mijn moeder vroeg me enige tijd terug om jouw boek Zwijgen te kopen. Ze zoekt altijd zorgvuldig uit wat ze wilt lezen. De titel van jouw boek wakkerde haar nieuwsgierigheid aan.”

“Ze was erg enthousiast na een eerste lezing. Zelf groeide ze ook op tijdens de oorlogsjaren. Een periode die een grote impact had op haar leven. Vooral het steeds op de vlucht moeten gaan en de gastvrijheid en hulpvaardigheid van velen benadrukt ze nog steeds. In Ekeren waar ze toen woonde werd er hard gevochten. Ook op het leven van mijn vader, die die periode totaal anders beleefde in de omgeving van Gentbrugge, blijft deze periode een impact hebben…(..) Elk verhaal, elk oorlogsverhaal, is anders.”

“Een tweede lezing volgde, zo kon ze nog intenser volgen en het tussendoor wat laten bezinken. Na zoveel enthousiaste reclame kocht ik ook een exemplaar. Net zoals mijn moeder las ik het boek op twee dagen uit.”

“Jouw Zwijgen werd zo vlot geschreven. Sommige stukken herlas ook ik enkele malen, gewoon omdat jouw schrijfstijl heel mooi is. Het realistische verhaal heb je op een hele mooie manier neer kunnen schrijven. Dat is niet iedereen gegeven. Heel moedig ook dat je dit wilde uit brengen. Erfgoed. Dank voor jouw boek.”

En zo werd dit voor mij een moederdag by proxy, die me weer helemaal verzoende met mijn papieren kindjes.