Zestig
Een jaar lang hield ik een dagboek bij. Een half jaar om zestig te worden, een half jaar om het te zijn. Mijn rimpelboek, noemde ik het. Aantekeningen over vergrijzen in de hoogdagen van een jongerencultuur. Elke dag zou ik genadeloos om me heen en in de spiegel kijken. Als ik aan het einde van dat jaar alle bladeren bij elkaar harkte, zou ik weten wat het betekent herfst te zijn. Maar toen werd er aangebeld, en stonden ziekte en eindigheid voor de deur. Was ook dat zestig worden? Dan moest het leven meer dan ooit worden gevierd. En wel nu meteen.
- Meulenhoff/Manteau
- 2009
- 333 blz.
- ISBN 978 90 8542 182 5
In de pers
“Doctor in de melancholie noemt Ingrid Vander Veken zichzelf, maar tegelijkertijd tracht ze te leven zoals een kind speelt. Feestend en dansend, zij hetop de tonen van de zwaartekracht.”
“Contemplatief, jawel, en ook wel eens somber, maar nooit wrang of klaaglijk. Een mooi boek.”
“Prachtig, herkenbaar boek. Een moederdagverhaal èn een tijdsbeeld.”
Podium
Theatervoorstelling, gebaseerd op “Zestig. Een dagboek” Met Ingrid Vander Veken (woord), Rebekka Stradiot (harmonica) en Keven Van Staeyen (viool)