Blog

BLANKE SCHRIFTJES

Ik ga op reis en ik neem mee… Een klein schrift voor een kleine opdracht, een wat groter bloemig schrift voor een wat grotere opdracht, een wel erg groot boek voor weinig maar kostbare woorden. En niet te vergeten, het zonnige schrift met de cover waarop me Vincent Van Gogh lonkt, de schilder van de streek waar ik heen trek. Daarin moet de toekomst beetje bij beetje pas goed vorm krijgen. Mijn pen en ik zijn benieuwd.

ME, MY BOOK & MY DANCING SHOES

Klaar voor de Nacht van de Vrouwelijke Stem, vanavond! Optreden met fijne schrijfcollega’s, begeleid door heerlijke klanken, en daarna de nacht in dansen. Zo viert een  een volzette Permeke-bibliotheek vanavond haar tienjarig bestaan, en wij vieren mee.

HET BOEK VAN DE AANVAARDING

Mede door de invalshoek die ze kiest – Vander Veken speelt zelf mee in de roman in de jij-vorm -, mede door de ingehouden verteltrant waarin emoties en inzichten worden verwoord, is Zwijgen voor de auteur het boek van de aanvaarding geworden: ‘beseffen en begrijpen, vergeven en verdergaan.’ Jooris Van Hulle over “Zwijgen” in Mappa Libri, de website die zich buigt over kwaliteitsliteratuur in Vlaanderen en Nederland. Lees hier

DE BESTE VAN HET VOORJAAR

Standaard Boekhandel selecteerde de 19 beste romans van het voorjaar. En ja, daar hoort ook “Zwijgen” bij, waar u via deze link al even kan in bladeren. Fijn, om onder de Puur Literatuur-vlag in gezelschap van erg fijne collega’s de zomer tegemoet te stappen!

STRIEMENDE AANKLACHT

Nog meer lof voor "Zwijgen". Koro, de veelgelezen column van Bert Verhoye voor de nieuwssite Apache, is volledig gewijd aan mijn nieuwe boek. "Vertrekkend uit een familiekroniek wordt Zwijgen een striemende aanklacht tegen het veilig zwijgen in de crisis van vandaag". U vindt de integrale versie hier

OP STAP MET MIJN OLIFANT

Vandaag twee lezingen, twee maal vijfde leerjaar, Sint Hubertusschool Niel. Openingsvraag: wie heeft er hier een huisdier? En dan volgen de honden, poezen, gousvissen, cavia’s, kippen… Wie heeft er hier een olifant? En dan volgt een diepe stilte. Waarna het...
Lees meer

HET MEISJE VAN DE ZOLDERKAMER

Blijkbaar roept de voorbode van een boek nog meer geheimen op dan er in dat boek zelf voorkomen… Een speelkameraadje uit mijn kinderjaren, die over “Zwijgen” hoorde, neemt contact op. Kan ik het raadsel ophelderen dat haar nu al haar hele leven bezighoudt: wie was...
Lees meer

WIJ ZIJN ONS GEHEUGEN

En dan sterft Umberto Eco, en katapulteert zijn dood je terug naar deze zomer. Je stond op de Biënnale van Venetië in de installatie “Sulla memoria” en hoorde hem zeggen “Noi, siamo la nostra memoria.” Dat kwam hard binnen, want je had net de laatste hand gelegd aan een nieuw boek dat daarover ging. Over dat geheugen, hoe dat ons bepaalt maar ook hoe we dat soms vervalsen, bewust of niet. Je had het zelfs een motto daarover meegegeven van die andere grote auteur Jose Luis Borges.“ En nu, op die regenachtige zaterdag, besluit je om opnieuw naar die diepe warme stem van Eco te luisteren. Om ze niet voorgoed te laten zwijgen.

DE ZWIJGENDE MENSEN

Toen hij van mijn boek “Zwijgen” hoorde, dook een neef die ik gekend heb als jongetje maar sindsdien uit het oog was verloren, in zijn overgeërfd archief gedoken. En hier zitten ze dan, zorgeloos op het strand, de mensen uit mijn boek....
Lees meer