Bio

Bio

Schrijven is mijn leven, dat was het als kind al. Met een doctoraat in de rechten op zak, verkoos ik van mijn pen te leven. Dat levert recent vooral literaire non-fictie op. Na “Zwijgen” (2017) en “Wat overblijft” (2020) is “Verloren” (2023) de jongste titel in die reeks.

Daaraan ging een bonte oogst vooraf. Veel proza: vijf romans (“Papavers”, “Nieuwe mannen, nieuwe vrouwen”, “Dubbelspoor” en “Aankomen in Bali”), een dagboek (“Zestig”), twee kinderboeken (“Sam” en “Olikonijneendpauwpanter”), twee verhalenbundels, (“Tiramisu” en “Cru Bourgeois”) en een Walblieft-boek, “De ogen van een kind.” Maar daarnaast ook theater, scripts voor ballet, film en televisie. Soms zelfs een uitstapje richting poëzie.

Ik schrijf ook columns en opiniestukken. Een goed deel van mijn creatieve loopbaan liep trouwens parallel met een journalistieke. Ik recenseerde cultuur, maakte interviews en reportages, voor zowel kranten en tijdschriften als radio en televisie.

Jarenlang gaf ik mijn ervaring door als gastprofessor aan de afdeling Woord van het Conservatorium. Nu ben ik docent proza aan de Schrijversacademie van Creatief Schrijven.

Anders zijn is een terugkerend thema in mijn werk, actualiteit een blijvende inspiratiebron. Maar ik wil me niet alleen met woorden betrokken tonen bij de wereld. Daarom zette ik o.m. mee mijn schouders onder de Vlaamse Auteursvereniging en was ik bestuurslid van PEN Vlaanderen en beheerder van de Schrijversflat in Antwerpen.

Loopbaan in vogelvlucht

Over hoe schrijven spelen is, maar wel met ernst. En over hoe ik aan die grillige schrijverscarrière kwam. “Van debutant tot bestseller” de site die schrijvers in Nederland en België volgt, vroeg. Mijn antwoorden hoort u hier.

 

Wilt u graag wat meer weten?

De Russische blogger Maxim Efimov kwam mij tijdens zijn verblijf in de PEN-Schrijversflat uitgebreid interviewen over mijn boeken en over wat mij beweegt. In het Engels, zonder Nederlandse ondertiteling, helaas…

Over leven en schrijven

Tot slot van mijn interviewreeks voor Apache.be met tenoren van de journalistiek, werd ik zelf geïnterviewd door Chris Van Camp. Over literair en ander schrijven, over gretig leven en leren lossen, over minder buitenkant en meer binnenkant. Lees hier

Ook de goden drinken koffie

Boeken Toe is een literaire podcast die telkens één auteur centraal plaatst. Collega-schrijver Dimitri Bontenakel plaatste zijn microfoon op mijn schrijftafel en stelde vragen. Over leven en werk, over mijn zolderkamer, over wat ik belangrijk vind. En ik las ook een stukje uit “Zwijgen”… Luister hier